3 tips voor toegankelijke schuldhulp

Welke problemen signaleer jij bij de toegang tot schuldhulpverlening bij gemeenten?

Karin van Nuland: “De afgelopen jaren hebben gemeenten verschillende acties ondernomen om de drempel tot de schuldhulpverlening te verlagen. Zo hebben ze wijkteams ingericht en invulling gegeven aan vroegsignalering en preventie. Maar de gemiddelde schuldenlast bij aanmelding blijft stijgen. Volgens de jaarcijfers van de NVVK bedroeg deze in 2017 42.100 euro, tegenover 37.700 euro in 2013. Het lukt blijkbaar niet om mensen met problematische schulden eerder te bereiken.”
Wilma Kuiper: “Er is nog weinig aandacht voor de drempels die mensen moeten nemen vóór zij zich voor het eerst melden bij de schuldhulpverlening. Zij hebben vaak een lange periode achter de rug waarin ze erop vertrouwen dat hun financiële tekorten nog te managen zijn. Als dat niet lukt, ontstaan sterke gevoelens van schaamte en stress.”
Corinne Berhitu: “Stel dat iemand lange tijd heeft geworsteld met financiële problemen, eindelijk naar de gemeente durft te gaan, en dan maakt de schuldhulpverlener al tijdens het eerste gesprek duidelijk dat hij niet in aanmerking komt voor schuldhulpverlening…”

Welke oplossingen stel jij voor?

Karin van Nuland: “Alleen de betrokkenheid van klanten kan de toegang tot de schuldhulpverlening daadwerkelijk laagdrempeliger maken. Vraag alle nieuwe klanten welke signalen de gemeente heeft gemist, wat kan de gemeente doen om eerder met hen in gesprek te komen?”
Wilma Kuiper: “De eerste ontvangst bij het ‘loket’ is cruciaal. Werkelijk iedereen die zich meldt, komt niet zomaar. De persoon tegenover je heeft al een hele strijd gevoerd in het overwinnen van die nare gevoelens. Ga dus uiterst zorgvuldig én gastvrij om met de klant tijdens de eerste kennismaking. Wegsturen is geen optie.”
Corinne Berhitu: “Burgers die het niet eens zijn met een mondelinge beslissing, kunnen daartegen geen bezwaar maken. Het is dus beter om iemand bij afwijzing van schuldhulpverlening een schriftelijk besluit te geven. De beslissing van de gemeente om schuldhulpverlening te weigeren, is immers een besluit op grond van de Algemene wet bestuursrecht. In dit besluit moeten duidelijk de redenen staan waarom iemand niet wordt toegelaten. Zo’n schriftelijk besluit maakt het mogelijk om bezwaar aan te tekenen tegen de afwijzing.”

Meer weten?

Neem contact op met Corinne Berhitu, Wilma Kuiper of Karin van Nuland.

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Redactie helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Een elektrische fiets als re-integratievoorziening Pw naar werk?

Een inwoner die al jaren bijstand ontvangt, heeft na een intensief begeleidingstraject zicht op werk. De verwachting is dat deze inwoner duurzaam uit zal stromen. De inwoner heeft een medische beperking en in verband daarmee hulp nodig om naar het werk te gaan. Een elektrische fiets lijkt de goedkoopst passende oplossing. Zo nodig wil de inwoner de kosten wel terugbetalen. Kan de gemeente zo’n fiets als re-integratievoorziening faciliteren?

Loopt maatwerk bij jouw gemeente in de pas of is het de vreemde eend in de bijt?

Maatwerk in het sociaal domein is het proces van besluitvorming, waarbij je komt tot een oplossing op maat voor het individu. Als het goed is, pas je dit proces toe op iedere inwoner die met een vraag komt.

De morele ondergrens van de ambtenaar

‘Ambtenaar heeft morele ondergrens nodig’, zo kopte een artikel uit Binnenlands Bestuur naar aanleiding van een LinkedIn bericht van Erik Pool, programmadirecteur Dialoog en Ethiek. Dit artikel belicht een dilemma waar veel ambtenaren mee worstelen: hoe kun je je inhoudelijk uitspreken zonder politiek te worden? In het specifieke geval gaat het om het Israël/Gaza-dossier, een complex vraagstuk dat velen bezighoudt. Maar ook bij kleinere, meer persoonlijke kwesties rijst deze vraag. Hoe ga je daarmee om?