Korten en loonwaarde

Bij de helpdesk van Stimulansz komen maandelijks honderden vragen binnen van beleidsinhoudelijke of juridische aard. Deze keer beantwoordt expert Wim Eiselin vragen over de Participatiewet.

Op geld waardeerbare arbeid

Een klant huurt een appartement bij een wooncoöperatie, waarvan zij verplicht lid is. Leden van deze wooncoöperatie worden geacht 16 uur per maand werkzaamheden te verrichten in de gemeen­schappelijke ontmoetingsruimte. Mensen die dit niet willen of kun­nen, moeten een bedrag van 160 euro per maand betalen, zodat het werk kan worden uitbesteed. Onze klant doet het werk wel. Is het mogelijk om het bedrag van 160 euro als ‘op geld waardeerbare ar­beid’ in mindering te brengen op haar uitkering?

Antwoord

Als iemand op geld waardeerbare arbeid verricht, kan dit gevolgen hebben voor het recht op bijstand. Het maakt hierbij niet uit welke intentie de bijstandsgerechtigde heeft en of er daadwerkelijk inkomsten voortvloeien uit zijn activiteiten. Het gaat om inkomen waarover de betrokkene ‘redelijkerwijs kan beschikken’ (ECLI:NL:CRvB:2015:1758). Volgens deze benadering is een korting van 160 euro dus haalbaar.
De situatie kan ook de vraag oproepen of afstemming van de hoogte van de bijstandsuitkering aan de orde is (artikel 18 lid 1 Pw). Algemene bij­stand is een ‘all-in norm’, waaruit alle kosten van het bestaan moeten wor­den voldaan. Dit impliceert dat bijstandsgerechtigden de vrijheid hebben de bijstand te besteden op een wijze die hun goeddunkt (ECLI:NL:CRV­B:2013:BZ6123). Omdat de keuze van deze klant valt te verenigen met de bijstandsverlening, is voor neerwaartse afstemming (korting) geen plaats.
De gemeente kan zelf afwegen welke van de twee benaderingen zij pas­send vindt. Nu de klant in deze casus alleen specifiek zijn servicekosten verlaagt, adviseer ik tot de laatste benadering.

Kan de gemeente in de verordening vastleggen dat ze alleen be­schut werk aanbiedt bij een loonwaarde van maximaal 30 procent?

De gemeente is niet bevoegd om uitsluitende criteria in haar verordening op te nemen. Beschut werk gaat niet over loonwaarde, maar over de mate van begeleiding. Na elk positief advies van UWV heeft de gemeente een plaatsingsplicht.

Staat een lage loonwaarde van 28 procent het recht op loonkos­tensubsidie in de weg, nu de maximale hoogte van de subsidie 70 procent is?

De wet stelt niet als voorwaarde dat de loonwaarde ten min­ste 30 procent moet zijn. Alleen de hoogte van de loonkostensubsidie kan nooit hoger zijn dan 70 procent. De werkelijke loonwaarde wordt in de beschikking opgenomen, maar de uitbetaling is 70 procent.

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Ger Ramaekers helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Eén loket voor elke vraag: van het ‘wie’ naar het ‘hoe’

Ik loop al sinds 2004 mee in het sociaal domein. Het is de kunst om dan professioneel nieuwsgierig te blijven en met een open blik te kijken naar hoe we dingen doen zonder die als vanzelfsprekend te beschouwen. Juist door anders te kijken ontstaat ruimte voor verwondering en verwondering geeft ruimte voor verbetering. Een van die zaken waar ik me over verwonder is de vraag ‘wie moet iets oplossen’.

Kan een inburgeraar na 1,5 jaar nog van leerroute wisselen?

Gemeenten krijgen regelmatig te maken met inburgeraars voor wie de gekozen leerroute toch niet passend blijkt. Wat als die mismatch pas na 1,5 jaar aan het licht komt? In deze blog lees je welke ruimte gemeenten dan hebben om alsnog te schakelen.

Een elektrische fiets als re-integratievoorziening Pw naar werk?

Een inwoner die al jaren bijstand ontvangt, heeft na een intensief begeleidingstraject zicht op werk. De verwachting is dat deze inwoner duurzaam uit zal stromen. De inwoner heeft een medische beperking en in verband daarmee hulp nodig om naar het werk te gaan. Een elektrische fiets lijkt de goedkoopst passende oplossing. Zo nodig wil de inwoner de kosten wel terugbetalen. Kan de gemeente zo’n fiets als re-integratievoorziening faciliteren?